De eerste etappe van mijn tocht begint in de Limburgse Kempen, door bossen, zanderige heuvels en natuurreservaten,…
Het Nationaal Park Hoge Kempen heeft 6 toegangspoorten. De hoofdtoegangspoort Connecterra was ons vertrekpunt voor een wandelavontuur van 23 kilometer. Het Nationaal Park heeft per toegangspoort een aantal bewegwijzerde wandelingen. Ideaal is de wandelverbinding tussen dit afgesloten gebied en het voor iedereen toegankelijke gebied Mechelse Heide.
Connecterra
Is 3 euro inkom per persoon betalen wel de moeite? Voor het landschap wat je er voor in de plaats krijgt vind ik van wel. Je hebt zicht en toegang tot het “mooiste panorama van Vlaanderen”. Door wie dat werd uitgeroepen weet ik niet, maar ik spreek het alvast niet tegen.
De terrils ofwel mijnsteenbergen ontstonden door de ophoping van de overtollige grond die mee naar boven kwam met de vroegere steenkoolontginning. Drie van de vier nog aanwezige terrils binnen het wandelgebied kan je beklimmen. Vanaf hun toppen heb je een uitzicht op de Maasvallei en van het Nationaal Park.
Mechelse Heide
Hier wandel je vooral in bos en heide. Er is geen bezoekersonthaal zoals Connecterra maar je vindt alle informatie in de schuilhut op de parking.
De nood was hoog om op de resetknop te drukken. Niet dat dat enigszins zomaar praktisch haalbaar is. Het leven loopt gewoon door. Bladzijden omdraaien kun je alleen maar doen als je een boek leest. Ook al wil je soms een pagina in je leven omdraaien, al wat gebeurd is blijft gewoon gebeurd en neem je mee… Wat een dramatische zinsneden om maar te zeggen dat ik nogal veel hooi op mijn vork heb genomen de laatste weken en ik mijn karretje vol had geladen. Met dat karretje reed ik gezwind richting spreekwoordelijke muur om daar vroeg of laat tegen te crashen. Maar zoals de boer zegt: men moet hooien als de zon schijnt. Dus ben ik op pad gegaan.
Veertig kilometer ofwel acht uur wandelen in de polders langs bomenrijen, dijken, kanalen, waterlopen omzoomd door weilanden en akkers. Kilometers lijnvormige landschapselementen bleek ideaal om mijn hoofd tot rust te brengen. Voor wie in de streek nu her en der wat hooibalen ziet liggen – het is er het seizoen nog niet voor, ik weet het – maar het zijn de mijne!
De wandeling startte net over de grens in het Nederlandse Sluis. Daardoor moest ik een kleine 2 kilometer langs de Damse Vaart richting Hoeke wandelen waar ik kon inpikken op de GR5a richting Antwerpen. Omdat De Lijn in Vlaanderen het niet nodig vindt om bussen in te leggen in het weekend moest ik dit trucje toepassen. Het Nederlandse Connexxion rijdt gewoon ieder uur van Brugge naar Breskens. Tot in Sluis mag je met een Belgisch vervoersbiljet rijden.
De foto’s van Sluis richting Hoeke en Lapscheure.
Van West-Vlaanderen naar Oost-Vlaanderen via het Nederlandse Aardenburg in de provincie Zeeland.
Van Sint-Laureins naar Boekhoute.
De rit naar huis duurde een slordige 2,5 uur met bus, tram en trein. Ik was echter zo relaxed dat ik het gewoon liet gebeuren en daar gewoon zat. Meer moet dat niet zijn.
Rond en in Antwerpen krioelt het van de Grote Routepaden. Ideaal om een stadswandeling te maken die letterlijk buiten de lijntjes kleurt (lees: buiten de ring rond Antwerpen).
Van Station Berchem naar Station Antwerpen Centraal via een omweg van 25 kilometer. De route verbindt verschillende stads- en kasteelparken met elkaar.
Naam: Grote Routepaden ronde Antwerpen
Datum: zaterdag 2 maart 2019
Etappe: 2
Aantal kilometer: 25 km
Bewegwijzering: gemarkeerd door de Grote Routepaden
Duur: 5h 38m (12:15 – koffiepauze – 18:30)
Beginpunt: Station Berchem
Eindpunt: Station Antwerpen Centraal
Voor de tweede etappe op de Lange Afstandswandeling koos ik het gebied ten oosten van Bokrijk. Een lus van 23 kilometer. Startplek is het station van Bokrijk, wat meteen al op de wandelroute ligt. Via wat bossen en woonwijken wandelen we richting het natuurgebied De Maten.
LAW de Wijers is een 76 kilometer bewegwijzerde Lange AfstandsWandeling door De Wijers plus een 10tal km verbindingtrajecten. ‘Wijers’ is een plaatselijke benaming voor viskweekvijvers. In dit gebied liggen er meer dan 1000!
De vijvers van De Wijers werden kunstmatig aangelegd door het bijwerken van vennen of door het afdammen van laagtes. De vijvers werden vooral gebruikt voor het kweken van karpers. Ze werden in de beekvalleien aangelegd volgens een ingenieus systeem met dijken.
Vandaag zijn nog steeds enkele familiekwekerijen actief. De rest van de vijvers zijn opgenomen in de natuurgebieden.
De Maten is een 300 ha groot beschermd landschap en natuurreservaat in. Door de afdamming van de Stiemerbeek, eeuwen geleden, ontstonden in de beekvalleien lange ketens van vijvers die werden gebruikt voor het kweken van vis voor consumptie. Het natuurgebied maakt deel uit van vijvercomplex De Wijers. We wandelen tussen de vijvers met brede rietkragen, vochtige gebieden, moerasbosjes, natte en droge heide. In de verte kunnen we de top van de 163 m hoge mijnterril van Winterslag zien.
Door enkele inrichtingswerken in het gebied kon ik paralellen trekken met werken die ik soms moet uitvoeren in West-Vlaanderen. De net (her)aangelegde dijk met natuurvriendelijke oevers zorgde er wel voor dat we de weg even bijster waren.
Via onder andere een net aangelegd vlonder- en wandelpad (Landinrichtingsproject De Stiemerbeekvallei) van mijn Limburgse collega’s kwamen we in Winterslag. Bijna had ik “per ongeluk” mijn wandelmaten de duiker onder de spoorweg ingestuurd.
Winterslag is tijdens de vorige eeuw bijna volledig gebouwd rond de koolmijnen. Verschillende cités werden gebouwd volgens het tuinwijkconcept. Hier kregen de mijnwerkers huisvesting.
De Schemmersberg is een heide- en duinengebied van 40 hectare. Deze zandkuil is ontstaan door de exploitatie van een voormalige zandgroeve.
Via een groot bosgebied gaan we terug richting Bokrijk. In de gratis toegankelijke speeltuin was de rust van we wandeling nogal verdwenen :-). Gelukkig was het koffiestalletje open.
Naar huis via een kleine omweg…
Naam: LAW De Wijers
Datum: zondag 17 februari 2019
Etappe: 2
Aantal kilometer: 23 km
Duur: 4h 48m (12:09 – koffiepauze – 17:27)
Vervoer begin- en eindpunt: Trein (station Bokrijk)
