Leefwereld
Het laatste jaar zijn de verhoudingen zo omgedraaid dat ik van het mooie en vredige stadje waar ik vertoef, er een saai oord van heb gemaakt. Ik heb het geprobeerd, maar de stad heeft gewonnen. Ik raak er niet binnen. Moeilijk is het om een deel van het volk te worden. Daarbij moet ik zeker de hand in eigen boezem steken. Meer en meer trok ik de laatste jaren het binnenland in. Omdat er daar, naar mijn bescheiden mening, meer te doen was.
Na lange tijd kwaad en ellendig te hebben gekeken naar het ‘grote dorp’ kan ik niet anders dan toegeven: ik ben niet gemaakt om het hier nog langer uit te zingen. Niet dat het altijd kommer en kwel is geweest. Maar uiteindelijk doe ik hier niets anders dan wonen en werken (en naar de muziekschool en de academie gaan). Toevallig dingen waar de mensen het meeste belang aan hechten. Ik zie echter één ding niet in mijn lijstje: leven.
Dit tekstje mag dan wel heel kort door de bocht zijn. Het vertelt uiteindelijk wel de essentie van de verhouding met, voorlopig nog, mijn stad, Brugge. Ik weet niet of ik nog meer uitleg zal geven komende tijd. Misschien heb ik het onderwerp afgesloten en kijk ik nu alleen nog naar de toekomst. Naar een nieuwe stad. Eentje die al in mijn hoofd zit. En daar nog wel heel even blijft.
You’re my best friend
Ik kan schrijven hoe mooi hij is, alleen zo mooi kan ik niet schrijven. Dus probeer ik het op een andere manier. Het overkwam ons. Plots. Terwijl iedereen om ons heen al iets in de mot had. Wij niet. Wij waren beste vrienden. Dat het speciaal was voelden we aan vanaf het begin. Er is altijd een natuurlijke flou geweest. Allerlei golflengten liepen gelijk. En toen kwamen er diepere gevoelens met veel verwarring en vragen, en met horten en stoten een diepere erkenning naar elkaar.
In de eerste dagen van wat misschien ooit een relatie ging worden waren we vooral bang. Bang om elkaar te verliezen. Het was vertrouwd omdat we elkaar kenden. Het was vreemd omdat we elkaar kenden. Vriendschap zou boven alles staan. Alleen begon alles te zweven en moest er duidelijkheid komen. We waren bang voor het onbekende, voor onszelf, de omgeving, de relatie,… er heerste chaos en leuk pubergedrag. Tot eindelijk de woorden kwamen… Ik zie je graag Wim.