Ze brachten hem terug naar zijn land van geboorte alwaar zijn medebroeders en zusters kunnen groeien dankzij zijn teraardebestelling en ontbindingsproces tot humus.

Idyllischer kan ik het storten van kerstbomen niet omschrijven. Maar wees eens eerlijk, zo kunnen de bomen in het bos sneller kaprijp worden om ons te kunnen voorzien van elektriciteit via de verbranding in industriële crematieovens. Een win-winsituatie. Anders worden er toch maar lucifers van gemaakt. Dat is misschien goed voor de sfeerkaarsen thuis maar eigenlijk is dat ook pure luchtvervuiling.

Langs de andere kant, moest de kerstboom onmiddellijk naar het containerpark zijn afgevoerd, was de kans reëel dat het stoffelijk overschot ook gewoon eindigde in een industrieel crematiecentrum. Of in het beste geval als bodemverbeteraar om snel nieuwe kaprijpe bomen te kweken.

Geen idee wat een mens tegenwoordig moet doen om juist te handelen. Vroeger was het simpel. Het kerstlijk werd op een kruiwagen gesmeten. Op het einde van de kavel, net voor de crematie, werd een laatste sacrament toegebracht door het besprenkelen van wat naft (van de grasmachine). Daarna werden de stoffelijke assen in de tuin gestrooid als mest- en groeistoffen.

Ah, de kringloop van het leven.